Het menselijk brein is het meest complexe deel van het lichaam. Het is verantwoordelijk voor de cognitieve en emotionele activiteit, evenals de vrijwillige en onvrijwillige functies die we uitvoeren. Ons brein is het centrum van activiteiten, van autorijden tot slapen in de nacht.

Verslaving komt van het Latijnse woord 'verslaafd' of 'gebonden zijn aan'. Dit is verklarend omdat iedereen die verslaafd is vaak het gevoel heeft dat de toestand buiten zijn eigen controle ligt.

Stoffen zoals alcohol kunnen bepaalde receptoren in de hersenen beïnvloeden en ervoor zorgen dat ze zich fixeren om te functioneren. De stof werkt vaak door de secretie van bepaalde neurotransmitters (chemicaliën voor neurale communicatie) te induceren en de plezierroute te stimuleren. Wanneer het brein deze kortere weg naar genot leert, blijft het dit eisen tot een cyclus wordt gevormd, waarbij het lichaam negatief reageert in afwezigheid van de stof in kwestie.

Is verslaving een hersenziekte?

Verslaving kan worden omschreven als een hersenziekte.



Een ziekte is een aandoening die een deel van het lichaam beschadigt en het vermogen om optimaal te functioneren beïnvloedt. Met verslaving is de chemie van de hersenen veranderd en eenvoudige functies zoals cognitie, spiercoördinatie, bewustzijn en geheugen zijn aangetast.

Verslaving verandert echter niet alleen de hersenen, maar heeft indirect ook invloed op andere delen van het lichaam, zoals het hart, het ademhalingssysteem en de lever. Het is net zo goed een mentale gezondheidstoestand als een fysieke. Daarom lijden veel verslaafden aan co-optredende stoornissen zoals angst, depressie, schizofrenie of paranoia. Behandeling wordt daarom bereikt door een combinatie van fysieke (detox) en mentale (revalidatie) procedures.

De rol van neurotransmitters

Bij de oorzaak en behandeling van drugsverslaving Neurotransmitters zijn chemische stoffen die in de hersenen werken door chemische signalen door te geven aan individuele zenuwcellen, waardoor ze samenwerken en de essentiële functies van het lichaam ondersteunen.

Voorbeelden van neurotransmitters

Dopamine, serotonine en Gamma Amino Butyric Acid (GABA). Terwijl dopamine en serotonine verantwoordelijk zijn voor plezier en gelukkige stemmingen, kalmeert GABA de hersenactiviteit. Sommige drugs zoals heroïne en cannabis bootsen de werking van bepaalde neurotransmitters na, waardoor ze toegang krijgen tot de receptoren in de hersenen. Ze kunnen ook de heropname-remmers beïnvloeden en ervoor zorgen dat de neurotransmitter langer in het lichaam blijft. Wanneer dit gebeurt, verlengt het gevoelens van euforie bij de gebruiker.

Tijdens de behandeling worden niet-verslavende medicaties die toegang hebben tot dezelfde chemische receptoren toegediend om hunkeren te onderdrukken en de patiënt rustig te houden.

Meer over begeleiding